Het mysterie van de menselijke ervaring is niet in woorden of plaatjes te vatten. Toch kunnen ze behulpzaam zijn. Dit vind ik bijvoorbeeld een verhelderend plaatje. Je zou kunnen zeggen dat onze aandacht gericht kan zijn op verschillende dimensies.
Het leven ontvouwt zich zoals het zich ontvouwt. In elk moment zijn de dingen wat ze op dat moment zijn. Dat geldt ook voor je ervaringen. Je ervaart wat je ervaart, denkt wat je denkt en voelt wat je voelt.
Of je nou in de ziel gelooft of niet, niemand kan ontkennen dat we levende wezens zijn. Bezield met leven. Het verschil tussen een levend persoon en een overleden persoon is duidelijk.
Heb je je wel eens afgevraagd waar nieuwe gedachten en inzichten vandaan komen?
We kunnen last hebben van ons denken, maar dat betekent niet dat het denken onze vijand is. Je hoeft je intellect of je ego niet te bevechten of ontstijgen. Het is een instrument dat je als mens gegeven is om vorm te geven aan wat het leven via jou tot uitdrukking wil brengen. Je kunt het voor je laten werken, of tegen je. Een mooie metafoor om dit te illustreren is die van de zeilboot op de oceaan.
Mensen verlangen naar rust in hun hoofd. Ze willen af van belemmerende gedachten. Van hun innerlijke criticus, de neurotische huisgenoot in hun hoofd, de dwingende stem van hun apenbrein. Daarom gaan ze op zoek naar methodes om hiervan af te komen.
Wat is er aan de hand als je je zorgen maakt? Op het eerste gezicht lijkt het misschien een voor de hand liggende formule:
moeilijke omstandigheden = ervaring van zorgen