Ik zie steeds helderder dat onzekerheid iets is wat je zelf oproept. Bij mijzelf en mijn klanten neem ik iedere keer hetzelfde patroon waar. Dat patroon kun je doorbreken.
Als je gespannen of zenuwachtig bent voor een gebeurtenis, ben je in feite bang voor je toekomstige emoties. Je vreest de vreselijke gevoelens die je zal ervaren. Het lijkt alsof je gedoemd bent om je gedrag door die angst te laten bepalen. Het goede nieuws: dat is niet zo!
Waar komt introversie vandaan? Is het een kwestie van aanleg? Word je introvert geboren? Of ‘ontwikkel’ je het in de loop van je leven? In dit artikel wil ik eens vanuit een andere invalshoek naar deze vragen kijken. Namelijk vanuit het perspectief van natuurlijk gedrag versus geconditioneerd gedrag.
Welke optie kies jij:
Het lijkt logisch om voor optie B. te kiezen. Toch kiezen we in onze onschuld maar al te vaak voor optie A.
Je ervaring komt 100 procent tot stand door je gedachten. Is dat niet mind blowing? Je kunt op elk moment een nieuwe gedachte krijgen, en daarmee een nieuwe ervaring. Net als mijn klant Tina die ik deze week sprak. Hieronder een verkorte weergave van het gesprek dat we hadden:
Waarschijnlijk herken je dit fenomeen bij jezelf: sommige omstandigheden in je leven neem je zoals ze komen, terwijl andere gepieker oproepen.
Ik heb lang gedacht dat er iets mis met me was. Dat klinkt waarschijnlijk dramatischer dan het was. Ik voelde me over het algemeen gelukkig en functioneerde prima. Maar toch. Soms voelde ik me opeens zo onzeker en gespannen. Als ik in het middelpunt van de belangstelling stond. In groepen met onbekende mensen. Dan verkrampte ik.
Je hebt een sollicitatiegesprek. Je voelt je onzeker, want je haat het om jezelf te moeten verkopen. Je bereidt het gesprek tot in de puntjes voor. Je oefent de gewenste antwoorden op zo veel mogelijk vragen. Tijdens het gesprek ben je zo bezig met het naar boven halen van de juiste antwoorden, dat je vergeet om in het hier-en-nu contact te maken. Je verkrampt en voelt dat er geen klik ontstaat. Dan krijg je een vraag die je nou net niet had zien aankomen. Je slaat dicht en zit met je mond vol tanden. Zie je wel, denk je, ik heb weer gefaald, ik kan het gewoon niet.
Heb jij een fijnzinnige antenne waarmee je voortdurend de omgeving aftast?
Neem je veel waar en pik je allerlei signalen uit je omgeving op?
Heb je de neiging om contant af te stemmen op die signalen?
En word je hier regelmatig doodmoe, onzeker en besluiteloos van?
Goed nieuws voor de ‘introverte zaak’! Er is een boek verschenen van een Nederlandse journalist over dit onderwerp. Zeer welkom wat mij betreft, want er is toch nog steeds verbazend weinig bekend over introversie. Het heet Ik moet nog even kijken of ik kan en is geschreven door Liesbeth Smit.