‘Een vriendin noemde me een ‘socially akward’ persoon’, deelde iemand op LinkedIn. Ze schreef dat ze even moest slikken bij deze opmerking, maar dat ze haar vriendin ook wel gelijk moest geven. Er volgde een opsomming van gênante momenten. Op feestjes met onbekenden, bij de slager, en andere situaties in het dagelijks verkeer waarbij ze sociaal onhandig uit de hoek kwam.
Mijn jongste zoon schopte altijd een hoop drama als hij voor een toets moest leren op de basisschool. ‘Ik kan het niet!’, riep hij iedere keer getergd uit, nog voordat hij überhaupt begonnen was. Na een hoop tranen en misbaar, begon hij vroeg of laat toch maar. Vijf minuten later zat het dan foutloos in zijn hoofd. Dit patroon herhaalde zich telkens opnieuw. Ook al wist hij dus uit ervaring dat hij het prima bleek te kunnen als hij gewoon begon.
Geen mens is meer spiritueel dan jij. Iedereen is gelijkwaardig. Je bent even perfect als iedereen op deze aarde. Waarom? Omdat iedereen een uitdrukking is van dezelfde pure levensenergie, van hetzelfde pure licht, hetzelfde pure bewustzijn, dezelfde pure liefde. Of welke naam je er ook maar aan wilt geven.
Ja hoor, daar was er weer een! Een briljante metafoor die opplopte in het hoofd van een klant. Een collega van Nathalie vroeg haar om iets te vertellen over de 3 principes. En toen kwam zomaar het beeld van de ski-helm met vizier in haar op.
Je bent een men·se·lijk we·zen.
Onstoffelijk, onvergankelijk, ondeelbaar ‘zijn’ én stoffelijk, vergankelijk, aards vlees en bloed. Vormloos en vorm tegelijk. Geest en materie. Spiritueel en fysiek.
Er zijn vele stromingen die je uitnodigen om je vastgeroeste aannames over jezelf en het leven te onderzoeken. Wat ze gemeen hebben, is dat ze wijzen naar de non-duale aard van de werkelijkheid.
Als menselijke wezens kunnen we niet anders dan de voortdurend veranderende stroom van het leven ervaren via het filter van ons persoonlijke gedachtensysteem.
Het is menselijk om ontmoedigd, angstig of cynisch te raken over het lijden in jezelf en de wereld. Om ervan weg te willen, het proberen te verdoven, bevechten of ontkennen. Om verdrietig en boos te worden over de verziekte en onveilige wereld waarin we leven. Om je er innerlijk tegen te verzetten.
Een paar maanden geleden deelde ik mijn twijfels over mijn loopbaan. Ik merkte dat ik mijn motivatie om mezelf als coach te ‘verkopen’ kwijt was. Er was een verlangen om meer met mijn spreekwoordelijke voeten in de klei te staan. Om meer tijd door te brengen met daadwerkelijk mensen begeleiden, en minder met mensen proberen te bereiken. Ook was er een verlangen naar een nieuw avontuur, of een nieuw spoor om te verkennen.
Mens-zijn is onderhevig zijn aan veranderlijke emoties. Dat is geen probleem dat opgelost moet worden. Ook niet als je emoties je overweldigen. Ook niet in de greep van je overlevingsstrategieën.