Je ziet en hoort wat je gelooft. En wat je gelooft is veranderlijk. Daarom kan het gebeuren dat je een en dezelfde uitspraak jaren later totaal anders opvat dan toen je hem eerder hoorde. Je merkt opeens dat je in een nieuwe realiteit bent gekomen. Het verhaal waar je eerder in geloofde, klopt niet meer.
Stel je voor dat je in een volledig prikkelarme kamer zit. Je bent je geheugen voor 100% kwijt, maar je bent niet bewusteloos. Wat blijft er dan over?
Je hebt liever een fijne ervaring dan een nare. Het is bijvoorbeeld fijn om géén last te hebben van spanning tijdens vergaderingen of in sociale situaties. Want die spanning maakt vaak dat je verkrampt en vervalt in beperkte automatische gedragspatronen.
Het lijkt wel alsof we zijn gaan geloven dat heel zijn betekent dat je nooit meer pijn ervaart. Wat een ontkenning van de menselijke ervaring is dat! Niemand kan pijn voorkomen. Niet zijn eigen pijn, niet andermans pijn. Maar dat hoeft ook helemaal niet.
We kunnen last hebben van ons denken, maar dat betekent niet dat het denken onze vijand is. Je hoeft je intellect of je ego niet te bevechten of ontstijgen. Het is een instrument dat je als mens gegeven is om vorm te geven aan wat het leven via jou tot uitdrukking wil brengen. Je kunt het voor je laten werken, of tegen je. Een mooie metafoor om dit te illustreren is die van de zeilboot op de oceaan.
Last van nare gedachten en emoties? Weet dat je het vermogen hebt om je denken met rust te laten! Alles wat we ooit kunnen ervaren, is ons denken in het nu. Gedachten wellen op, en in ons bewustzijn komen ze tot leven als een tijdelijke realiteit die verandert zodra ons denken verandert.
Het is een typische 3p-vraag die vroeg of laat opkomt: hoe weet ik of mijn opwelling een authentiek verlangen is, of een wens van het ego?
Verschillen tussen mensen zijn een gegeven. Het leven brengt een ongelooflijke variëteit voort. Die verschillen zijn geen probleem als ze er mogen zijn. Het wordt een probleem als je de verschillen persoonlijk gaat opvatten.
Je kunt je met van alles identificeren, maar al die dingen ben je niet! Niet je gedachten, niet wat je is overkomen, niet je successen, niet je miskleunen, niet je labels, niet wat anderen van je denken…
Veel van mijn klanten worden onzeker van stellig, dominant gedrag van anderen. Het triggert in henzelf een automatisch patroon van terugtrekken en jezelf klein maken. Het lijkt alsof ze weerloos zijn tegen deze reactie. Alsof er geen andere optie is dan terugtrekken als een ander zich dominant en stellig opstelt.