Skip to main content

Auteur: Eline Sluys

Lijden als katalysator

Het is menselijk om ontmoedigd, angstig of cynisch te raken over het lijden in jezelf en de wereld. Om ervan weg te willen, het proberen te verdoven, bevechten of ontkennen. Om verdrietig en boos te worden over de verziekte en onveilige wereld waarin we leven. Om je er innerlijk tegen te verzetten.

Lees verder

De verrassende wending neemt een wending

Een paar maanden geleden deelde ik mijn twijfels over mijn loopbaan. Ik merkte dat ik mijn motivatie om mezelf als coach te ‘verkopen’ kwijt was. Er was een verlangen om meer met mijn spreekwoordelijke voeten in de klei te staan. Om meer tijd door te brengen met daadwerkelijk mensen begeleiden, en minder met mensen proberen te bereiken. Ook was er een verlangen naar een nieuw avontuur, of een nieuw spoor om te verkennen.

Lees verder

Als een astronaut kijken naar jezelf

Wat zie je als je vanuit de ruimte naar de aarde kijkt? Geen grenzen, geen verzameling van afzonderlijke werelddelen, oceanen, zeeën of landen. Je ziet een schitterend, dynamisch, rijkgeschakeerd, bewegend geheel. Uitgezoomd wordt duidelijk dat de afzonderlijke werelddelen, grenzen en wateren niet werkelijk bestaan. Alleen maar als ideeën, namen en concepten in onze denkwereld.

Lees verder