Misschien herken je dit: dagen- of zelfs wekenlang verkeer je in heerlijke, weldadige flow van welbevinden. Alles is goed, je hebt niets nodig van de toekomst, van een ander, van het verleden of het heden. Zalig gewoon. En dan flikker je van je roze wolk. Je schiet in een gigantische mentale verkramping. Wat een contrast!
Je druk maken over hoe anderen je zien
We doen het denk ik bijna allemaal wel eens. Iedereen op z’n eigen manier, en de een waarschijnlijk meer dan de ander.
We weten allemaal dat je er niet blij van wordt. Waarom dan toch die neiging?
Je wordt altijd geleid door de wijsheid van Mind, of je het nou doorhebt of niet. Je hoeft niet op zoek naar voeding van buitenaf, omdat je altijd gevoed wordt van binnenuit!
Wat als je emoties niets zeggen over je verleden, over je toekomst, over wat anderen van je denken, of over wie je bent? Wat als je emoties alleen maar een indicatie zijn van de mate waarin je ‘aanwezig bent in het nu’? Dan hoef je negatieve emoties niet te bevechten en positieve niet na te jagen. Dan hoef je alleen maar te navigeren op je gevoel.
De dingen gebeuren zoals ze gebeuren. En wij vinden er wat van. In ons roepen ze emoties op, al naar gelang wat we geloven en denken over de dingen. Als we gefrustreerd raken over een situatie, blijven we er vaak over nadenken op een manier die niets verandert aan die situatie.
Ik ben slecht in iets zoeken in een volle ruimte. Al bevindt het object dat ik kwijt ben zich recht onder mijn neus, ik zie het niet. Mijn vriend is er juist heel goed in. Ik hou van zijn scherpe blik. Gisteravond duikelde hij nog mijn geliefde leren laarzen op uit de vliering (nogmaals bedankt, schat!).
Inzicht in de 3 principes helpt mensen om te leven vanuit vertrouwen, openheid en veerkracht. Om zich te verzoenen met hun eigen menselijkheid en die van anderen. Om met compassie en begrip door het leven te bewegen. Om vanuit helderheid te reageren op omstandigheden die moeilijk en ingewikkeld lijken.
Alles wat je denkt, is een interpretatie, en dus per definitie niet waar. Lijden ontstaat als je gelooft dat wat je denkt waar is. Maar wat nou zo mooi is; je kunt telkens weer wakker worden uit de illusie van je persoonlijke denken!
Veel van wat we doen, doen we om onszelf af te leiden van gedachten waar we last van hebben. Negatieve gedachten, beperkende gedachten, repeterende gedachten. We proberen van alles om eraan te ontsnappen. Overmatig sporten, zelfhulpboeken lezen, gedachten ombuigen, netflixen, hard werken, persoonlijke ontwikkeling, eten, drinken, enzovoort.
Vroeger dacht ik dat innerlijke rust iets was waar je naartoe kon werken. Dat er dingen waren die je kon doen of laten om meer innerlijke rust te bereiken. Nu geloof ik dat niet meer. Je hoeft er niets voor te doen. Je ervaart in het nu innerlijke rust, of je ervaart het niet.