Van vervreemding naar thuiskomen in de wereld

Ik weet nog hoe naar het was; het gevoel dat je niet gezien wordt, dat er geen plek is voor jouw talenten, dat die niet opgemerkt worden. Dat gevoel had ik vroeger vaak in werksituaties. Ook al functioneerde ik prima, en had ik allerlei vaardigheden en kennis die me daarbij van pas kwamen.

Er was een soort knagend, onderliggend, onrustig gevoel van vervreemding. Van anders zijn, van niet passen, van tekortschieten.

Destijds zag ik niet dat dat gevoel van vervreemding uit mijzelf kwam. Ik projecteerde het op mijn omgeving. Ik geloofde dat het nou eenmaal één van de onrechtvaardigheden van het leven was dat extraverten meer gewaardeerd werden. Ondertussen had ik allerlei oordelen over collega’s die in mijn beleving veel makkelijker waardering oogstten dan ik. Ik vond ze streberig, aanstellerig, aandachtzoekerig.

Bang om beoordeeld te worden

Ik voelde me vervreemd van mijn omgeving, maar was eigenlijk vervreemd van mijzelf.

Want ik geloofde zelf dat er geen plek was voor mijn talenten. Ik geloofde zelf dat ik iets miste dat andere mensen wel hadden. Ik geloofde zelf dat wie ik was niet genoeg was.

Dat geloof kleurde mijn perceptie, mijn gemoedstoestand en mijn gedrag. Onbewust was ik altijd bang om beoordeeld te worden. Daardoor was ik vaak verkrampt. Vooral tijdens vergaderingen en bijeenkomsten met grote groepen. Dan had ik het gevoel dat ik een prestatie moest leveren die ik niet kon leveren. Vanwege mijn ‘anders zijn’. Het lukte me dan niet om met mijn aandacht in het nu te zijn, werkelijk te horen wat anderen zeiden en daar op een natuurlijke manier op te reageren.  

Thuiskomen in jezelf

Veel mensen raken op een of andere manier vervreemd van wie ze zijn. Al op jonge leeftijd gaan we onszelf vergelijken met onze omgeving, en trekken we conclusies over onszelf. We identificeren ons met bepaalde ervaringen, en ontwikkelen een zelfbeeld dat ons onderscheidt van anderen.

Zo trok ik de conclusie dat er geen plek zou zijn voor mijn natuurlijke talenten en dat ik het vermogen miste om mezelf op een natuurlijke manier te laten zien. Met alle negatieve oordelen en emoties van dien.

Ik weet nog hoe naar dat allemaal voelde, maar ik voel het niet meer. Ik ben thuisgekomen in mijzelf en daarmee in de wereld. Mijn zijn mag er zijn. Ik geef mijn natuurlijke talenten de ruimte. Ik lever op mijn manier een bijdrage aan het grote geheel. Er is niets mis met mij. Zelfs niet wanneer ik toch weer even in mijn oude geloof en de bijbehorende verkramping schiet.

Ingebakken heelheid

Van vervreemding naar thuiskomen. Zo bevrijdend! Het is een verschuiving die ik iedereen gun. En iedereen draagt de potentie in zich om hem te maken. Hoe? Door inzicht in hoe je overtuigingen tot stand komen en hoe je van je geloof erin kunt vallen. Dat inzicht reik ik je graag aan! Omdat het leven te mooi is om je te laten beperken door wat je bent gaan geloven over jezelf.

Alles waar je naar op zoek bent, zit ingebakken in jezelf. Misschien zie je het nu nog niet. Maar je kunt het wel gaan zien. Ok het vermogen om je eigen heelheid te zien, is aangeboren in ieder mens. 

Hulp nodig om je heelheid te (her)ontdekken? Ik help je heel graag! Neem gerust contact met me op voor een vrijblijvende kennismaking of voor meer info! info@elinesluyscoaching.nl / 06-28714476. Of plan hier meteen een afspraak in mijn online agenda voor een gratis inzichtgesprek. Schroom niet, er zit echt helemaal niets aan vast. Ik vind het leuk om je te spreken!