Een vis is geen eekhoorn
Van Albert Einstein zijn veel mooie citaten bekend. Wat dacht je bijvoorbeeld van deze: ´Everybody is a genius. But if you judge a fish by its ability to climb a tree, it will live its whole life believing that it is stupid´. Mijn variant op dit citaat is: als je een introvert beoordeelt op zijn vermogen om extravert te zijn, zal hij zich een mislukkeling gaan voelen. Zijn kwaliteiten zullen voor iedereen, inclusief hemzelf, verborgen blijven.
Het is makkelijk om bij deze gedachte verontwaardiging te voelen opborrelen. Op die neiging betrap ik mezelf ook wel eens. Wat is het toch onrechtvaardig dat de wereld niet wil erkennen hoe prachtig onze introverte kwaliteiten zijn, denk ik dan, wat gemeen en kortzichtig! De wereld moet onmiddellijk ophouden van ons te eisen dat wij ons extraverter gedragen en gewoon lief en aardig zijn en ons heel vriendelijk en uitnodigend vragen of wij alsjeblieft onze kwaliteiten naar buiten willen brengen!
Nou zou het inderdaad geen kwaad kunnen als ‘de wereld’ (wie dat dan ook mogen zijn) meer oog zou krijgen voor de specifieke kwaliteiten van introverten. Alleen, het is nogal onvolwassen en zelfs kinderlijk om een ander daarvoor verantwoordelijk te maken. Je kunt niet van een ander eisen dat hij oog heeft voor jouw kwaliteiten. Dat heeft hij of dat heeft hij niet. Het begint bij jezelf. Jij moet zelf meer oog krijgen voor je introverte kwaliteiten. Jij moet zelf erkennen en geloven dat je, net als ieder ander, een genie bent. Dat ook jouw bijdrage belangrijk en gewenst is. Dat ook jij verlangens, wensen en meningen mag hebben. Je moet jezelf van harte uitnodigen om je best mogelijke bijdrage te leveren.
Een vis blinkt uit in zwemmen, en niet in boom klimmen. Hij is geboren om zich soepel door het water te bewegen. Verwachten van een vis dat hij zich als een eekhoorn gedraagt, is inderdaad onrechtvaardig en belachelijk. Maar jij bent geen vis zonder bewustzijn van zichzelf. Je hebt het vermogen én de verantwoordelijkheid om te ontdekken waar jij in uitblinkt. En omdat ik heus wel weet hoe fijn het is om aangemoedigd te worden in plaats van beoordeeld, nodig ik je hierbij heel vriendelijk en van ganser harte uit om tot je te laten doordringen hoe geweldig je introverte kwaliteiten zijn!
Joop de Haan
Weer een mooi stukje, ik heb er een paar dagen op zitten herkauwen. Met wat je schrijft over eigen verantwoordelijkheid ben ik het helemaal eens. Je moet je kwaliteiten niet laten ondersneeuwen en zelf onder de aandacht brengen. Tot niet zo lang geleden dacht ik dat anderen die kwaliteiten uit zichzelf wel zagen. Maar dat kan ik dus beter zelf naar voren schuiven. Dat moet ik wel heel bewust doen want dat doe ik niet graag. Ik merk dat ik er bedrevener in raak, maar toch kost het me energie omdat het tegen mijn natuur in gaat. Niet zo onnatuurlijk als een vis in een boom, maar toch.
Eline Sluys
Dank voor je reactie, Joop. Om nog even bij de vissen-analogie te blijven; het is voor een vis natuurlijk heel vermoeiend als hij telkens aan de eekhoorns moet vertellen dat hij een vis is. Ik denk dat het er op een dieper niveau ook om gaat de de vis zelf blij is dat hij een vis is, ook al is hij omringd door eekhoorns. Dan heeft hij het misschien niet meer nodig om de eekhoorns te overtuigen, maar draagt hij zijn visschap (visdom? rare woorden, maar je begrijpt wat ik bedoel) vanzelf uit, waardoor voor iedereen automatisch duidelijk is wat zijn kwaliteiten zijn. Of ben ik nu heel zweverig;)