Streven naar flow, kan dat?

Een ontspannen geest voelt prettiger dan een kop vol onrustige gedachten. Het is dan ook verleidelijk om te streven naar een rustige gemoedstoestand. En om inzichten, methoden, technieken te willen gebruiken om daar te komen. Maar..

Het is prettig om in een gemoedstoestand te verkeren waarin je gedachten vrijelijk en in hun eigen tempo stromen. Dan kom je als het ware los van je ikje. Je vindt niets van wat je ervaart, maar ervaart het simpelweg. Je aanvaardt het NU. Wat het ook is dat je op dat moment ervaart. Ziekte, rampspoed, rust, vrede, creativiteit, wijsheid, wat dan ook. In zo’n bui deal je met wat er is. Je hoort jezelf woorden zeggen, en ziet jezelf met ideeën of creaties komen waarvan je niet wist dat je ze in je had. 

Hoe anders voelt het wanneer je in een gemoedstoestand verkeert waarin je onrustig, onzeker denken ervaart. Dan is er verzet tegen het NU. Er zijn dan juist veel gedachten over wat je ervaart. Je gaat niet op in het moment, maar bent gefixeerd op je ikje. Je ervaart weerstand, verwijt, oordeel, verwijdering. Wat een contrast!

In een ontvankelijke gemoedstoestand vervalt de behoefte om te duiden of labelen wat je ervaart. Die duidingsdrang is er maar al te vaak wel. Al heel jong leren we onderscheid te maken tussen positieve en negatieve emoties. We krijgen aangeleerd dat het beter is om je goed te voelen. In de wereld van persoonlijke ontwikkeling leren we dat het wenselijk is om in een staat van flow te verkeren. En in die van de spiritualiteit dat je ernaar moet streven om zo veel mogelijk in een staat te geraken waarin je denken stilvalt.

Het is verleidelijk om te streven naar die ontvankelijke gemoedstoestand. Of zelfs naar een staat van niet-denken. En om inzichten, methoden, technieken te willen gebruiken om daar te komen. Maar hoe meer je daarnaar streeft, hoe groter je verzet tegen het nu. Als je ergens anders wilt zijn dan je bent, wijs je de realiteit van het nu af. Als je het denken wilt uitschakelen, verzet je je tegen de menselijke ervaring. Dan ben je dus per definitie uit je ontvankelijke gemoedstoestand. Weg van waar je wilt zijn.

De 3 principes nodigen je uit om je over te geven, in plaats van te streven. Om ontvankelijk te zijn voor de stroom van het denken, wat de inhoud van die stroom ook is. Om te aanvaarden wat zich voordoet. Om bereid te zijn niet te weten hoe je ervaring eruit zou moeten zien.

Als je niet weg hoeft van waar je wezen wilt, ben je altijd waar je wilt zijn…

Meer weten over de 3 principes? Download hier meteen mijn e-book.