Angst grijpt jou niet, jij grijpt je angst

Onzekerheid en angst, ze kunnen je af en toe stevig in de greep houden. Blijven mijn dierbaren wel gezond? Heb ik straks nog genoeg geld? Hoe zal het gaan met mijn werk? Zal ik het wel uithouden met mijn thuiszittende huisgenoten? Hoe moet dat met mijn kinderen en hun school? Wanneer wordt alles weer normaal?

Het antwoord op deze vragen is: dat kun je niet weten. De toekomst is ongewis. Dat is een fact of life.

Dat is altijd zo geweest, en dat is geen enkel probleem. We zijn als mens perfect toegerust om hiermee te dealen. Omdat we in het hier-en-nu afgestemd, helder en met wijsheid kunnen handelen en reageren op wat voorligt. Wat er ook gebeurt.

Toch doen we dat niet altijd. Soms reageren we niet-afgestemd, troebel en vanuit tunnelvisie. Dat gebeurt als we onbewust onzekere gedachten projecteren op wat er nu is. Dan ervaren we angst en ongemak. Ook dat is geen probleem. Want iedere bui gaat vanzelf weer voorbij.

Het probleem is dat onze respons vaak is om te proberen die angst te controleren. Bijvoorbeeld door hem te ontkennen, vermijden of verdringen. Of juist door hem in de ogen te kijken, om te buigen of lost te laten.

Dat laatste rijtje lijkt op het eerste gezicht krachtiger en fijner dan het eerste. Maar het zijn allemaal varianten van hetzelfde. Pogingen om grip te krijgen op onze angst. Deze weg leidt nooit tot ontspanning en helderheid. Innerlijke rust en vertrouwen vind je niet door te controleren. Die vind je juist door overgave.

Door te zien dat je nooit kunt weten wat er in de toekomst zal gebeuren.

Door te begrijpen dat je onrust voortkomt uit onzekere gedachten die je onbewust projecteert op wat er nu is.

Door te zien dat je die onrust juist opstookt en in stand houdt als je probeert ervan af te komen.

Door niet in verzet te zijn tegen je ervaring, maar simpelweg te voelen wat je voelt.

Als je openstaat voor je ervaring, dan komt je koortsachtige denken vanzelf tot rust. Dan kom je weer uit bij je veerkracht en je helderheid. En dan kun je in alle helderheid in het hier-en-nu dealen met de situatie.

Niet met je eigen angst, want daar hoef je niet mee te dealen. Die hoef je alleen maar te voelen. Je angst heeft jou niet in z’n greep, maar andersom! Als je dat ziet, ontspant die greep zich. Dan krijgt je angst een andere betekenis. Dan kun je ontspannen in je verkramping. Dan voel je misschien nog wel zenuwen. Maar dan is er daarnaast ook weer ruimte voor innerlijke wijsheid, vertrouwen en gezond verstand om door te breken.

Zie dat je altijd heel bent, welke emotie of gedachte er ook voorbij komt. Soms grijp je er onbewust en in alle onschuld eentje vast. Het enige wat je dan hoeft te doen, is je verkramping op te vatten als uitnodiging om je over te geven aan wat je voelt. Dan kom je weer uit bij je heelheid.