Je hebt geen levensrecepten nodig
De 3 principes zijn alleen maar een beschrijving van hoe je ervaring van het leven tot stand komt, en geen recept voor hoe je in het leven moet handelen.
Wat je kunt gaan zien, is dat je geen recepten nodig om door het leven te navigeren. Omdat je als mens altijd toegang hebt tot een onuitputtelijke bron van wijsheid, inspiratie een creativiteit. Alles wat je nodig hebt, is een helder hoofd. Een hoofd waarin nieuwe gedachten inzichten, ideeën, oplossingen, en invalshoeken vrijelijk kunnen opkomen. Een geest die niet besmet is met je persoonlijke denken. Je hoeft dus alleen maar je onzekere, troebele gedachten tot rust te laten komen als je het even niet meer weet.
Maar wat als de bron droog staat?
Op het eerste gezicht lijkt dit tegen het gezonde verstand en tegen je intuïtie in te gaan. Juist als je onzeker wordt, ga je het buiten jezelf zoeken. Je ervaart dan immers een gebrek. Een gebrek aan een vertrouwen in je vermogen om te handelen. De innerlijke bron lijkt opgedroogd. Om te kunnen dealen met de situatie, moet je zo snel mogelijk dat gebrek weg zien te werken. En dus ga je buiten jezelf op zoek naar recepten, routekaarten, how to’s en stappenplannen.
Maar de bron is niet opgedroogd. Die droogt nooit op. Daarom hoef je niet buiten jezelf op zoek. Je hoeft alleen maar te zien dat het ego de stroom soms tijdelijk blokkeert. Het ego dat zich identificeert met allerlei eigenschappen, angsten en verlangens. Dat als de dood is voor bepaalde uitkomsten, en andere juist begeert. Het ego dat gelooft dat deze uitkomsten gecontroleerd moeten en kunnen worden.
Je ego is niets anders dan alles wat je gelooft over jezelf en de wereld. Het bestaat niet echt. Alleen maar als gedachtesysteem in jouw hoofd. Dat ego roert zich lang niet altijd. Als het zich koest houdt, neem je de dingen zoals ze komen. Je zoekt niet naar controle, maar vaart op je creativiteit, veerkracht en innerlijke wijsheid. Je bewustzijn staat open voor de inspiratie en talloze mogelijkheden die elk moment biedt.
’t Is maar een ego-krampje
Het probleem is dus niet een gebrek aan vaardigheden, talenten of ervaring. Het probleem is het ego soms voor een moment van bewustzijnsvernauwing zorgt. Een ego-kramp, zo je wilt. Hoe meer je dat ziet, hoe sneller je uit je kramp schiet. Je koortsachtige gedachten komen tot rust, en je bewustzijn verbreedt zich. Je ziet de dingen weer in perspectief en hebt weer toegang tot de bron.
En in die heldere geest kan natuurlijk best het idee opkomen om een cursus te gaan volgen om nieuwe kennis en vaardigheden op te doen. Maar dat is dus iets anders dan geloven dat je recepten of stappenplannen nodig hebt omdat je tekortschiet.
Tegelijkertijd kun je gaan zien dat het helemaal niet erg is om in een ego-kramp te schieten. Dat zal blijven gebeuren zolang je leeft. Bijvoorbeeld als je de 3 principes met anderen gaat delen.
Ego-kramp bij het delen van de 3 principes
Ik merk dat mensen ook hier op zoek gaan naar recepten. Dat er vroeg of laat behoefte ontstaat aan richtlijnen. Dan komen er vragen op als: Wat is een geschikte manier op de 3 principes uit te leggen aan doelgroep A met probleem B? Maar zo werkt het niet. Er zijn geen recepten en how to’s om de 3 principes te delen. In een gesprek komt iets in je op wat op dat moment bij de ander de weg vrijmaakt voor een inzicht. Dat is een uniek inzicht, dat op dat moment, bij die persoon doorbreekt. Daar kun je geen coachtechniek van maken.
Maar je hebt ook helemaal geen coachtechnieken nodig om de 3 principes te delen. Ook hier geldt: alles wat je nodig hebt is toegang tot je innerlijke wijsheid en creativiteit. Die je per definitie hebt als je niet in een ego-kramp zit. En dat is het vernuftige van het mechanisme. Als je merkt dat je onzeker wordt in een gesprek waarin je de 3 principes wilt delen, hoef je alleen maar je eigen onzekerheid op te merken. Die onzekerheid herinnert je eraan dat je ego zich roert. Omdat je gehecht bent aan een bepaalde uitkomst. Of omdat je bang bent dat die ander je niet begrijpt of je zal veroordelen.
Follow the joy
Op het moment dat je ziet wat er aan de hand is, ervaar je dat je een keuze hebt. Dat je je kunt laten meeslepen door je onzekere gedachten, of niet. En dan zoom je als vanzelf weer uit. Je staat weer open voor je eigen inspiratie, creativiteit en wijsheid. Je gaat je eigen inzicht in dit mechanisme delen, in je eigen woorden. Niet vanuit een ego-behoefte. Niet om bevestigd te worden. Maar vanuit inspiratie en pure creatie-lol. Daar moet je niet over nadenken. Niet je hoofd breken over de vraag: Hoe dan?!? Je gaat gewoon beginnen met delen wat je zelf gezien hebt. Met een open, heldere, vrije geest. Aangesloten op de bron die nooit opdroogt.
Dit is een artikel uit de serie De 3 principes delen met impact.