Hoe bestrijd je het feedbackmonster?

Omgaan met feedback en kritiek vinden de meeste mensen lastig. Waarom eigenlijk? Daar heb ik best veel over nagedacht. Laats had ik zelf weer eens een moeilijk momentje. Feedback die ik kreeg, triggerde een emotie. Toen liep ik in gedachten de inzichten langs die ik hierin in de loop van de tijd heb opgedaan. Hier zijn er drie:

#1. Vanuit wetenschappelijk oogpunt:

Ooit gehoord van de negativity bias? Deze term slaat op de neiging die wij mensen hebben om meer waarde te hechten aan negatieve ervaringen en ze beter te onthouden dan positieve. Ons brein zit zo in elkaar dat het negatieve ervaringen en informatie nadrukkelijker verwerkt en opslaat dan positieve. Misschien herken je dat. Als je feedback krijgt die voor 95% uit lof bestaat, zal de overige 5% kritiek je waarschijnlijk veel meer bezighouden dan de complimenten die je hebt gekregen.  Erg jammer. Want dan krijg je de situatie dat iedereen heel tevreden is over je bijdrage. Iedereen, behalve jij, en je blijft ten onrechte zitten met een rotgevoel.

Het helpt om je hiervan bewust te zijn. Dan kun je jezelf er aan herinneren dat je het positieve gedeelte van de feedback extra goed tot je moet laten doordringen.

#2. Vanuit de verschillen tussen introversie en extraversie:

Introverten geven er de voorkeur aan om het resultaat van hun denkprocessen pas te delen als ze helemaal zijn uitgebroed. Ze vormen in hun eentje hun gedachten. In hun binnenwereld. Zo komen ze tot een samenhangend, kloppend, compleet resultaat. Eerder hun gedachten delen voelt onveilig en onwennig. Kortom, als introvert deel je eindproducten.

Hoe anders is dat voor de extravert! Die vormt al pratende, in interactie met anderen zijn gedachten. In de buitenwereld dus. Wat hij zegt en hoort, hoeft niet honderd procent compleet, kloppend of zelfs maar samenhangend te zijn. Het immers gaat om het proces van uitwisselen.

Even terug naar de introvert. Als je dan eindelijk het resultaat deelt, kan het een behoorlijke shock zijn om te ontdekken dat anderen er nog iets over te zeggen hebben. Het feit dat je commentaar krijgt, kan je het gevoel geven dat je gefaald hebt. Commentaar vat je op als kritiek, terwijl het waarschijnlijk helemaal niet zo bedoeld is. Ook hier dreigt weer het risico dat je ten onrechte met een rotgevoel blijft zitten.

Ook dit is handig om te beseffen. Inzicht hierin helpt je om open te staan voor een gesprek, in plaats van je afgewezen te voelen en je terug te trekken.

#3. Vanuit het inside-outparadigma/de 3 principes:

Het nare gevoel dat feedback je geeft, heeft geen grond in de realiteit. Het is puur een drama dat zich in jou afspeelt. Er is niets buiten jou dat je een rotgevoel kan geven. Een rotgevoel ontstaat als jouw zelfbeeld (of ego) zich bedreigt voelt. Maar dat zelfbeeld is een illusie. Het bestaat niet echt, alleen maar als concept in jouw hoofd. Als je gelooft dat je samenvalt met dat ego, dan denk je dat je minder waard bent als anderen commentaar op je hebben. Maar je kunt ook uitzoomen en zien dat je niet je ego bent. En dan kun je gewoon tot je nemen wat anderen van je zeggen. Met een open blik en onbevreesd.

Inzicht in hoe jouw emoties tot stand komen, is wat mij betreft de snelste weg. Lees er hier meer over!