Waarschijnlijk herken je dit fenomeen bij jezelf: sommige omstandigheden in je leven neem je zoals ze komen, terwijl andere gepieker oproepen.
Op sommige gebieden in je leven gaan de dingen gewoon zoals ze moeten gaan. Natuurlijk kom je wel eens een hobbel tegen, maar dat is dan geen onoverkomelijk obstakel. Ideeën en oplossingen komen altijd wel op. Je handelt zonder er heel hard over na te denken. Er is weinig sprake van gepieker of onzekere gedachten op dat vlak.
Ik heb dat bijvoorbeeld op het gebied van mijn gezin. Ik pieker eigenlijk zelden over mijn relatie of over mijn moederschap. Niet dat ik in mijn rol als partner en moeder nooit lastige situaties tegenkom. Die zijn er uiteraard genoeg, want het leven confronteert je nou eenmaal met allerlei gebeurtenissen waar je niet om gevraagd hebt. In mijn geval gezinsleden met onduidelijke gezondheidsklachten en leerproblemen bijvoorbeeld. Maar op de een of andere manier leidt dat niet tot gepieker. Ik doe niet iets speciaals om er mee te dealen. Dat gaat min of meer vanzelf en ik heb er verder weinig onzekere gedachten over. Blijkbaar beweeg ik vanzelfsprekend mee met de stroom van het leven.
Heel anders is dat op het gebied van ondernemen en geld verdienen. Daar betrap ik mezelf veel vaker op gepieker. Dan ben ik net lekker bezig, en dan poppen er opeens onzekere gedachten op over mijzelf als ondernemer. Dat ik mezelf niet zichtbaar kan maken, dat ik te weinig scoringsdrift heb, dat ik niet doelgericht ben, dat ik niet strategisch ben, dat anderen dat allemaal wel zijn, dat ik pas succesvol ben als ik 100.000 euro per jaar omzet draai. Onrustige, onzekere gedachten, die leiden tot onrustige, onzekere gevoelens. Die op hun beurt leiden tot verkramping en tunnelvisie. Op die momenten sta ik niet meer open voor de ontelbare mogelijkheden die elk moment biedt. Van meebewegen met de stroom van het leven is dan geen sprake.
Het verschil? In mijn rol als moeder en partner vertrouw ik blijkbaar vanzelfsprekend op mijn vermogen om adequaat met mijn omstandigheden om te gaan. Ik voel geen noodzaak om de boel te controleren. Als er eens een onzekere gedachte voorbij komt, dan vervliegt die ook zo weer.
In mijn rol als ondernemer heb ik kennelijk geen vertrouwen in mijn vermogen effectief te handelen. Op dat vlak denk ik dat ik van alles mis. Het schijnt me heel urgent en belangrijk toe om dat gebrek weg te werken. Vanuit mijn gevoel van onzekerheid is er een grote behoefte om de boel te controleren. Onzekere gedachten die oppoppen, neem ik bloedserieus.
Het is wonderlijk als je erover nadenkt. Ik ben in beide contexten precies dezelfde persoon. Toch lijkt het alsof er twee versies van mijzelf zijn. Versie A die handelt vanuit een natuurlijk zelfvertrouwen. En versie B die handelt vanuit angst, gevoelens van onzekerheid, tunnelvisie.
Welke is de ware versie van mijzelf?
Ze zijn natuurlijk een-en-dezelfde. Alleen is versie A een versie zonder ruis.
Versie A = default Eline
Versie B = A + hersenspinsels
Dus:
Heldere versie = default Eline
Onzekere versie = heldere Eline + hersenspinsels
Is die onzekerheid iets wat mij van buitenaf overkomt? Nee. Ik roep hem zelf in het leven doordat ik geloof wat ik denk. Ik ga ervan uit dat mijn gepieker vaste grond heeft in de realiteit. Maar dat is niet zo. Al mijn gedachten over mijzelf als ondernemer zijn hersenspinsels die alleen in mijn eigen hoofd bestaan. Hoe harder ik probeer mijn gedachten te controleren, hoe moeilijker alles lijkt te worden, en hoe minder helder ik kan zien. Het gevolg is dat ik verkramp en tot weinig kom. Dan ga ik geloven dat ik dingen moet doen op een manier die niet bij mij past. Dan ik ga luisteren naar wat anderen zeggen in plaats van dat ik mijn eigen inspiratie volg. Ik denk mezelf weg van mijn natuurlijke welbevinden.
Het is veel fijner om de heldere A-versie te zijn dan die verkrampte B-versie. En er is eigenlijk niet veel voor nodig.
Het zit hem in die hersenspinsels. Die kun je leren zien voor wat ze zijn. Willekeurige gedachten waarin je verstrikt bent geraakt. Je hoeft ze niet serieus te nemen. Je hoeft ze ook niet te analyseren, aan te pakken of om te buigen. Je hoeft je alleen maar te realiseren dat je jezelf aan het wegdenken bent van je natuurlijke, heldere zelf.
Dan ga je steeds vaker vertrouwen op wat er wel is, in plaats van te geloven dat je iets mis. Dan ontstaan er rust en helderheid in je hoofd. Dan komt er ruimte om creatieve ideeën in je op te laten komen. Opwellingen die inspireren tot acties in het hier-en-nu.
In jou zit een bron van creativiteit, mentale veerkracht en helderheid. Die heb je altijd tot je beschikking, ook op momenten dat je gelooft van niet. Maak die bron vrij, je leven wordt er zo veel moeitelozer, ontspannener en luchtiger van! Het hoeft niet moeizaam en ingewikkeld. Het kan en mag makkelijk. Nieuwsgierig hoe ik jou daarbij kan helpen? Bekijk mijn aanbod, of bel/mail me voor een vrijblijvend kennismakingsgesprek!