Ik zweeg, want ik dacht dat zelfpromotie het doel was

Een van de meest effectieve stappen die je kunt zetten om je zichtbaarheid te vergroten, is meer vertellen over waar je mee bezig bent. Dit klinkt misschien voor de hand liggend. Toch is het dat niet voor veel introverten op de werkvloer.

Ze vinden het fijner om op te gaan in hun taak dan om erover te praten.Het komt niet vanzelf in ze op om anderen deelgenoot te maken van het proces waar ze in zitten. Als een project is afgerond, voelen ze niet de aandrang om te benadrukken op welke manier zij daaraan bijgedragen hebben.

Ik vond het vroeger gezeur als mijn omgeving zei dat ik meer van me moest laten horen. Ik vond eerlijk gezegd dat mijn bescheidenheid me sierde. Voor mij was het gewoon belangrijker dat het eindresultaat goed was. Dat boeide me meer dan dat duidelijk werd wat mijn aandeel precies was geweest. En dus deelde ik tijdens vergaderingen vrijwel nooit iets van waar ik mee bezig was. Collega’s die dat wel deden, verdacht ik stiekem van egotripperij. Tegelijk constateerde ik dat hun gedrag effectief was, want ze waren wél zichtbaar.

Nu zie ik hoezeer mijn introverte bril de werkelijkheid voor me inkleurde.Ik verkeerde in de halfbewuste veronderstelling dat zelfpromotie het doel was van vergaderingen en werkoverleggen. En aangezien ik tjokvol negatieve gedachten zat over zelfpromotie, voelde ik me altijd misplaatst en tekortschieten. Ik keurde het af en dacht bovendien dat ik het niet kon.

Zo ongeveer gingen mijn gedachten met me aan de haal:

Er is een vergadering >>
Doel = zelfpromotie >>
Zelfpromotie = stom en niet te doen

Dat gedachtespoor leidde vervolgens tot spanning en verkramping.
Die spanning leidde op zijn beurt tot gespannen, gesloten gedrag. Vergaderingen werden daarmee stom en niet te doen. En zo creëerde ik met mijn gedachten een werkelijkheid die er volledig mee strookte. Over een selffulfilling prophecy gesproken!

Het idee dat het doel van vergaderingen zelfpromotie is, had geen enkele grond in de realiteit. Dat bestond alleen maar als gedachtespinsel in mijn hoofd. Er zijn talloze alternatieve gedachtesporen denkbaar. Bijvoorbeeld deze:

Er is een vergadering >>
Doel = uitwisselen >>
Uitwisselen = zinvol en te doen

Of deze:

Er is een vergadering >>
Doel = enthousiasme delen >>
Enthousiasme delen = leuk

Of deze:

Er is een vergadering.>>
Doel = even uitrusten >>
Even uitrusten = ontspannend

Of deze:

Er is een vergadering >>
Doel = discussiëren >>
Discussiëren = moeilijk en sfeer bedervend

Er is een vergadering >>
Doel = discussiëren >>
Discussiëren = nuttig en boeiend

Er is een vergadering >>
Doel = Er is geen doel >>
Er is geen doel = tijdverspilling

En zo kan ik nog wel even doorgaan! Je krijgt wat je denkt, daar komt het op neer. Als je onrust en onzekerheid ervaart, dan zijn je onrustige, onzekere gedachten met je aan de haal gegaan.

Als je met vrienden aan het kletsen bent, dan praat je waarschijnlijk honderduit over dingen die je bezighouden. Zonder dat je er bewust bij stilstaat. Dat ga je niet uit van de veronderstelling dat je jezelf moet promoten. Je gaat gewoon op in het gesprek. Dan ben je op een natuurlijke manier zichtbaar. Het verschil: er is geen sprake van onrustige, onzekere gedachten die met je aan de haal gaan.

Er is maar één reden waarom jij niet gewoon zou kunnen opgaan in het gesprek dat tijdens een vergadering gevoerd wordt. Namelijk dat je een gedachtespoor volgt dat leidt naar weerstand en stress.

Dus als je een onrustige emotie voelt, dan is dat een indicatie voor de kwaliteit van je gedachten op dat moment. Neem dat signaal serieus als teken dat je je gedachten wat minder serieus moet nemen!

Probeer het maar eens en kijk wat er dan gebeurt!