Inspiratie voorbij het rookgordijn

Ieder moment is fris en nieuw. Als een onbeschreven blad. In elk moment kunnen we openstaan voor inspiratie, inzicht en wijsheid. Toch nemen we het moment vaak waar als al ingevuld. Dan laten we ons niet leiden door inspiratie, inzicht en wijsheid, maar door angst.

Ontspanning en verkramping

Het verschil is heel duidelijk voelbaar. Als je beweegt vanuit inspiratie is er rust, helderheid, vertrouwen, verbondenheid. Je zoomt als het ware uit, en handelt op een vanzelfsprekende, moeiteloze manier vanuit dit ruime perspectief. Nieuwe ideeën, frisse perspectieven, oplossingen voor netelige kwesties, ervaringen van zin en verbondenheid; ze dienen zich vanzelf aan.

Als je beweegt vanuit angst is er onrust, oordeel, twijfel. Dan ervaar je jezelf als een afzonderlijk ikje, afgescheiden van het geheel van het leven. Je raakt ingezoomd op wat je gelooft, hoopt, of vreest over het moment. Je voelt je bedreigd in plaats van gedragen door het leven. In de greep van je geconditioneerde ideeën en overtuigingen verval je in oude, knellende patronen.

Het rookgordijn van je denken

Anders gezegd: dan laat je je leiden door wat je denkt te weten over het moment. Door de invulling van je persoonlijke intellect. Je denken kleurt op de automatische piloot het moment voor je in. Het duidt het nu, en voorspelt de toekomst op grond van conclusies die het eerder heeft getrokken. De beelden die je denken projecteert roepen sterke emoties van angst en onrust op. Daarom neem je ze voor waar aan.

Maar hoeveel zeggingskracht ze ook hebben, die beelden hebben geen vaste grond in de realiteit. Het zijn illusies. Rookgordijnen die de bron van inspiratie, inzicht en wijsheid tijdelijk verhullen. In elk moment kan de rook optrekken. Dan grijp je niet meer vast aan wat je denkt te weten, maar sta je weer open voor een intelligentie en wijsheid die jouw persoonlijke intellect overstijgt.

Vertrouwen op de bron

Het denken is een autonoom proces. Je kiest er niet voor om in de ban te raken van de beperkte beelden van je persoonlijke denken. Dat gebeurt gewoon. Het is ook geen probleem dat je moet oplossen. Je hoeft je menselijke ervaringen van stress, onzekerheid en angst niet op te lossen. In plaats van je te identificeren met je verkrampte emoties, kun je ze gaan herkennen als behulpzame wegwijzers. Wegwijzers die je terugleiden naar de essentie. Naar de bron van inspiratie, inzicht en wijsheid die jouw persoonlijke intelligentie overstijgt.

Je verkrampte emoties vertellen je niet hoe de realiteit van het nu is, maar wat je over de realiteit gelooft. Ze laten je weten dat je in de ban verkeert van wat je denkt te weten. Van de beperkte interpretaties van je denken. Met die herkenning valt de sluier van wat je gelooft over het moment weg. De rook trekt op, en het moment verschijnt weer als fris en nieuw; vol van inspiratie, zin, mogelijkheden.

Ga het herkennen! Het zal je leven zoveel lichter en vreugdevoller maken. Als je mijn hulp daarbij kunt gebruiken, dan weet je me te vinden.💛