Je bent de liefde die je zoekt
Je bent een men·se·lijk we·zen.
Onstoffelijk, onvergankelijk, ondeelbaar ‘zijn’ én stoffelijk, vergankelijk, aards vlees en bloed. Vormloos en vorm tegelijk. Geest en materie. Spiritueel en fysiek.
Je worstelt, je valt, je bezeert je, je staat weer op, je heelt, je groeit, je wint, je verliest, je leert, je vergeet, je creëert, je bouwt, je breekt af, je geniet, je rouwt, je hebt lief, je verafschuwt. Je leeft. Je ervaart de voortdurend veranderende stroom het leven via dit fysieke voertuig, op deze aarde, in dit tijdsgewricht.
Als mens van vlees en bloed construeer je een zelfbeeld. Het omvat alle overtuigingen, gedachten, emoties, ervaringen, kenmerken waarmee je je identificeert. De verhalen die je jezelf keer op keer over jezelf vertelt. Ik ben dit, en niet dat. Ik ben zus, en niet zo. Die ‘ik’ heeft voorkeuren en verwachtingen. Ik wil dat dit gebeurt en niet dat. Ik wil plezier en geen pijn. Ik wil dat anderen mij zo zien en niet zus. De verhalen creëren ervaringen van angst, onzekerheid, afgescheidenheid, schaarste, gebrek.
Soms vallen de verhalen stil. Bijvoorbeeld als je op een bankje onder een boom met je ogen dicht in de zon zit.
Je voelt de warmte van de zon op je huid.
Je hoort het ruisen van de wind door de bladeren van de boom.
Alles is goed zoals het is. Voorkeuren en verwachtingen verdwijnen. Je gedachten en emoties komen tot rust.
Wat ervaar je dan?
De essentie. De stilte van je geest. Wat overblijft is je onderliggende ‘wezen’. De tijdloze, vormloze, vredige, liefdevolle rust en ruimte van ‘ik ben’.
De essentie is er altijd. Zonder begin en zonder eind. Hij wordt niet aangetast door alle ervaringen en emoties die voorbijtrekken. Het is de bron. Van geluk, liefde, vrede, gemak, vrijheid. Jij bent het.
Geluk, liefde en vrede zijn niet buiten jezelf te vinden. Ze zijn nooit weg. Je ziet ze over het hoofd als je aandacht gericht is op de vormen van de wereld en het drama van je denken. Dan verkeer je in de ban van de illusie van je zelfbeeld. Van angst, gebrek en afgescheidenheid. Maar je kunt je aandacht verleggen. Hoe meer je je aandacht richt op de kalmte van je geest, hoe meer je de onderliggende liefde en vrede gaat ervaren. En hoe meer je je kunt overgeven aan de voortdurend veranderende stroom het leven.