Wijzen naar waarheid met de 3 principes

Er zijn vele stromingen die je uitnodigen om je vastgeroeste aannames over jezelf en het leven te onderzoeken. Wat ze gemeen hebben, is dat ze wijzen naar de non-duale aard van de werkelijkheid.

Het zijn richtingaanwijzers die je uitnodigen om je aandacht te verleggen van het bekende, vergankelijke en tastbare, naar het onnoembare, eeuwige, ongrijpbare. Naar het mysterie van de eenheid van het leven. Als je ze volgt, maak je vroeg of laat een fundamentele verschuiving.

Dan ga je bewegen van angst naar vertrouwen, van controle naar overgave, van oordelen naar compassie, van zelfzucht naar liefde. Je wordt veerkrachtiger bij tegenslag, en dankbaarder voor voorspoed. Je brengt steeds minder tijd door in je hoofd, en staat meer en meer open om het leven ten volle te leven.

Geen een ‘aanwijsstok’ is beter dan een ander. Het is niet de stok die voor transformatie zorgt. Het is het kijken met een ruimere blik naar de menselijke ervaring.

Hoe komt onze ervaring van moment tot moment tot stand? Wat is de bron van het ervaren? Wat is de rol van het denken in het geheel van wie we zijn? Wat maakt dat we onszelf als behoeftig, kwetsbaar ikje opvatten, dat is afgescheiden van het geheel van het leven? Klopt deze beperkte opvatting van wie we zijn?

Het bewust onderzoeken van dit soort vragen zorgt voor een verschuiving. Van de aanname dat er een ‘ik’ is die ‘mezelf’ moet sturen, verbeteren, transformeren. Naar het inzicht dat het geloof in een ‘ik’ juist de ervaringen van afgescheidenheid, tekortschieten, gebrek, schaarste creëert en in stand houdt. 

Dit is geen verstandelijke, abstracte exercitie. Het is een proces van bewustwording en gewaar zijn. Het is alsof je terwijl je aan het leven en ervaren bent, een extra bril van bewustzijn opzet. Een bril waarmee je gewaar bent wat zich voordoet aan responsen. Dan ga je jezelf steeds meer herkennen als een fysieke manifestatie van oneindig bewustzijn. Een unieke uitdrukking in de vorm van de universele, vormloze, liefdevolle, scheppende levensenergie. Je wordt minder in beslag genomen door je ik-gerichte impulsen en responsen. De levensenergie kan steeds vrijer stromen via het expressie- en creatiekanaal dat je bent. Je brengt meer liefde, begrip, schoonheid de wereld in, op je eigen unieke manier.

Mensen hangen van alles op aan de stokken. Leerstellingen, leefregels, verdienmodellen, goeroeschap, de claim dat dit de beste aanwijsstok is. Dan wijzen ze de transformatie toe aan de stok, en geloven dat iedereen hun favoriete stok als waarheid moet omarmen. Maar de stok is niet de waarheid. Hij wijst er alleen maar naar. Naar iets wat al in jou is. Naar de bron van vrede, vreugde en liefde.

Voor mij zijn de 3 principes een hele fijne aanwijsstok om je uit te nodigen de eenheid te onderzoeken. Juist omdat ze ontdaan zijn van ingewikkelde leerstellingen en leefregels.

Zin om dit te ervaren? Van harte welkom bij het laagdrempelige programma Leef de 3 principes dat op 18 februari begint.