Overgave en vertrouwen, hoe dan?

We zijn allemaal opgegroeid in een omgeving met een bepaald mens- en wereldbeeld. Dat beeld kleurt het filter waardoor we het leven waarnemen. Misschien is het tijd om afscheid te nemen van het huidige mens- en wereldbeeld.

Het dominante beeld is dat we losstaan van het leven. Dat we het leven als het ware te lijf moeten gaan. Om trauma’s te verwerken. Om dromen te manifesteren. Om onze ervaring van het leven op wat voor manier dan ook te controleren.

Beelden zijn niet statisch, omdat alles altijd in beweging is. Wat je voorbij ziet komen terwijl je aan het leven bent, beïnvloedt het filter, waardoor wat je ziet verandert.

Daarom zijn er talloze inspirerende verhalen van mensen die transformaties hebben ondergaan. Die na een leven vol strijd en lijden, betekenis en levensvreugde hebben gevonden.

Niet omdat er geen pijn en lijden meer is. Maar omdat ze een andere betekenis hebben gekregen.

We staan niet los van het leven. We zijn een uitdrukking van het leven. Het leven schenkt. Het leven krijgt in elk moment door ons en als ons vorm. Met ons vermogen om te denken construeren we beelden van de realiteit die we voor waar aannemen. Soms creëren we in alle onschuld een realiteit van pijn en lijden. Die pijn nodigt ons uit tot overgave aan met moment. Hij nodigt ons uit om alles wat we denken te weten over onszelf en de wereld los te laten. Om open te staan voor het nieuwe dat nog geen vorm heeft gekregen. Om te vertrouwen.

Kortom, je zit nooit vast. Er is niets mis met je. En als je gelooft van wel, kan dat in elk moment veranderen.