3p-frustratie
Inzicht in de 3 principes is fijn, maar kan ook heel erg frustrerend zijn. In de 3p-wereld kom je vaak allerlei jubelverhalen tegen over hoe het leven van mensen compleet veranderde door een simpel inzicht. Je zou zomaar het idee kunnen krijgen dat je iets verkeerd doet, omdat jij helemaal niet zo’n halleluja-ervaring hebt.
Van de regen in de drup
Je kunt juist het gevoel hebben dat je van de regen in de drup komt nadat je met de 3 principes in aanraking bent gekomen. Je gaat zien dat je de buitenwereld niet meer ‘de schuld’ kunt geven van je nare emoties. De rol van het denken wordt je duidelijk. En dan ga je jezelf de schuld geven van die nare emoties.
Dan ga je bijvoorbeeld als volgt redeneren: ‘Ik creëer mijn ervaringen in het moment met mijn denken. Wat ik nu ervaar bevalt mij niet. Dus moet ik nu iets anders doen met mijn denken. Ik moet die 3 principes op de juiste manier toepassen, en dan zal ik me beter voelen.’
Je bent dan nog steeds onderhevig aan de illusie van controle; jij doet het, jij wilt het niet, en dus moet jij wat anders doen. Je vat de 3 principes op als methode die je kunt toepassen om je beter te voelen.
Maar zo werkt het niet. Je kunt in het nu niets anders voelen dan wat je nu voelt. Hoe graag je dat ook wilt. Als je vindt dat je nu wat anders moet voelen, ben je in verzet tegen de realiteit. Dat doet altijd pijn. Hoeveel kennis je ook hebt over de 3 principes en de rol van het denken. Zolang je gelooft dat er iets aan je ervaring moet veranderen om weer oké te kunnen zijn, lijd je.
Het is niet raar dat je je verzet tegen nare emoties in het nu. Dankzij het denken kun je je een voorstelling maken van wat die emoties in het nu betekenen. En dan ga je geloven dat wat je nu voelt iets zegt over wie je bent en wat je straks zal voelen. Dat klopt niet. Je emotie in het moment vertelt je niets over wie je bent of over de toekomst. Hij vertelt je alleen wat je daarover gelooft.
Wat er mag zijn, behoeft geen controle
Er stroomt continu energie door je heen die je brein verwerkt tot informatie in de vorm van beelden, herinneringen, concepten, overtuigingen, sensaties, emoties. Dat is een autonoom, dynamisch proces. Je bent niet schuldig aan je ervaring. Je kunt hem niet controleren. Maar dat hoeft ook niet. Wat er mag zijn, stroomt door. Het maakt vanzelf plaats voor iets nieuws.
Als je probeert de 3 principes toe te passen, merk je dat je last blijft houden van je denken. Dan kun je gaan geloven dat je ‘het juiste inzicht’ nog niet hebt. Met alle zelfverwijt, frustratie, zoeken en streven van dien. Maar bewustwording is een proces. De realisatie dat je de buitenwereld niet de schuld kunt geven van je ervaring, is voortschrijdend inzicht. Dat inzicht kan alles even op losse schroeven zetten. Het is niet gek dat je dan weer op zoek gaat naar controle, en in alle onschuld jezelf de schuld gaat geven. Maar dat zou je ook kunnen zien als een fase. Een teken dat er een transformatie gaande is, hoe pijnlijk ook. Verwarring, frustratie en pijn mogen er zijn. Je hoeft niet te streven naar meer of betere inzichten. Vertrouw er maar op dat je vanzelf meer gaat zien als je blijft kijken in de richting van het vormloze.
En als je behoefte hebt aan iemand die je helpt om in die richting te kijken, dan weet je me te vinden!