Dans het leven

Soms vragen mensen zich af of inzicht in de 3 principes niet leidt tot onverschilligheid of kleurloosheid. Ga je niet alles plat relativeren als je inziet dat al je gedachten beperkte interpretaties zijn? Wie ben je nog als je niet je zelfbeeld bent? Als je persoonlijke denken niet meer behelst dan dat: beelden die alleen in jouw verbeelding bestaan?

Het is inzicht dat je niet ben wie je dacht te zijn, kan vervreemding oproepen.

Maar dat je niet bent wie je dacht te zijn, is niet het hele verhaal. Wie ben je voorbij of voorafgaand aan je persoonlijke denken?

Essentie zonder vorm

Stel je voor dat je in een volledig prikkelarme kamer zit. Je bent je geheugen voor 100% kwijt, maar je bent niet bewusteloos. Wat blijft er dan over? Niet je herinneringen, je zelfbeeld, je identiteit, de verhalen over ‘ik’. Maar toch zou er een aanwezigheid zijn. Iets dat ‘gewaar is’. Iets dat zich bewust is van ‘het zijn’, van de ‘is-heid’.

Dat zijn heeft geen vorm of inhoud. Het is puur bewustzijn. Het heeft geen begin en geen einde. Het heeft geen specifieke kenmerken of eigenschappen. Het is zich bewust van de vormen en de inhoud. Het is aanwezig als stille waarnemer van de stroom van veranderlijke ervaringen, gedachten en beelden die voorbijtrekt.

Of, zoals Dicken Bettinger en Natasha Swerdloff het beschrijven in hun boek Thuiskomen:

‘Als je terugkijkt op je leven kun je aanvoelen dat wie je bent, altijd heeft bestaan. Je voelt aan dat wat jij ‘ik’ noemt er altijd was als de belever van alle gedachten, gevoelens en ervaringen die gehad hebt. Jouw wezen is er je hele leven geweest. Je gedachten, gevoelens en waarnemingen dansen het bestaan in en uit. Maar op elk moment kun jij je bestaan aanvoelen.’

De eenheid van het leven

Dat je in essentie puur bewustzijn, en niet je geconditioneerde ik bent, is nog steeds niet het hele verhaal. Het is niet; je bent dit niet, en dat wel. Je bent een unieke uitdrukking in de vorm van de vormloze, universele levensenergie.

Met andere woorden: de vorm en het vormloze zijn één. Alles is dezelfde energie, of die nou vorm heeft of vormloos is.

Dicken en Natasha zeggen het mooi:

‘Alles is dezelfde dans van energie, of die nu vorm heeft of vormloos is… Er is een ongelofelijke dans gaande. Een dans die altijd gaande is geweest, en dat altijd zal zijn. Vanuit het niets danst alles zich het bestaan in.

Het is als muziek: er is een veld van stilte, en dan verschijnt er een noot. En dan nog eentje, en zo ontstaan er soms prachtige muziekstukken. Vanuit dit oneindige veld van het niets welt er een beweging van energie op die zichzelf tot een vorm danst. Er is stilte, en dan verschijnt er iets in de stilte.
Muziek kent maar een bepaald aantal noten, maar er is in de loop van de tijd een enorme hoeveelheid liedjes gecreëerd vanuit dat beperkte aantal noten.

Het is de bedoeling dat je jouw unieke lied speelt. Hoe meer je vertrouwt op wijsheid, hoe meer je je lied toestaat om gespeeld te worden door jou en als jou.

Er zijn er universele kenmerken van welbevinden, maar wijsheid integreert de noten die jouw unieke lied creëren. Het is een paradox dat je voorbij het persoonlijke moet gaan om het unieke van je eigen lied te ontdekken.’

Vrije expressie

In elke moment krijgt pure energie via jou en als jou vorm. Je bent de dans, en tegelijk ben je het bewustzijn van de dans van energie naar vorm.

Die beweging stopt niet als je beseft dat je niet je geconditioneerde ik bent. Er blijven ideeën, beelden, inspiraties, verlangens in je opwellen. Hoe minder geloof in je conditionering, hoe vrijer deze opwellingen tot uitdrukking kunnen komen. Hoe minder je eigen denken je natuurlijke expressie filtert, onderdrukt of vervormt.

Inzicht in de eenheid van het leven stelt je in staat om te genieten van jouw deelname aan de dans die we het leven noemen. Daar is niets onverschilligs of kleurloos aan.