Bemerken waar je aandacht naartoe gaat

Kun je kiezen waar je aandacht naartoe gaat? Nee en ja.

Nee, want je brein geeft onbewust betekenis aan wat er in de binnenwereld opkomt of aan wat er in de buitenwereld gebeurt. Je kiest er niet voor om je aandacht te richten op die duiding en de innerlijke onrust die dat oproept.

En ja, want je kunt wel bemerken dát je aandacht is afgedwaald van het hier-en-nu naar je innerlijke onrust. En als je dat bemerkt, heb je opeens de mogelijkheid om iets anders toe te laten in je bewustzijn. 

De hond van de buren

Stel dat je bang bent voor honden. Als kind ben een keer in je gezicht gebeten door de hond van de buren. Iedere keer dat je een tegemoetkomende hond moet passeren, voel je angst.

Er wordt een automatische respons getriggerd, omdat je brein een link heeft gelegd tussen ‘hond’ en ‘gevaar’. Je kiest er niet bewust voor om je aandacht te leiden naar je overtuiging dat er gevaar dreigt. Er gaat gewoon een oud programma draaien.

Die externe prikkel roept een prikkel in de binnenwereld op. Je gaat jezelf veroordelen omdat je stress voelt. Rationeel kun je immers prima beredeneren waarom je angst ongegrond is. Je weet dat dit niet de hond van de buren is. Je weet honden niet zomaar uit het niets van zich af beginnen te bijten.

Naast het ‘hond-gevaar’-programma, gaat er nog een automatisch programma draaien. Het ‘stress-ik moet van mijn stress af om weer oké te zijn’-programma. Dat programma voorziet wat je ervaart van commentaar. In je brein is de overtuiging gegroeid dat een ervaring van stress betekent dat er iets mis met je is, en dat stressvolle emoties daarom opgelost moeten worden. Het is een programma van zelfverwijt en controledrang.

Ook voor dit programma kies je niet bewust. Ook dat begint gewoon te draaien. In die zin kun je niet bepalen waar je aandacht naar toegaat.

Je emoties als wegwijzer

Het goede nieuws dat je wel kunt bemerken dát je aandacht is afgedwaald naar je stress en je behoefte om die stress te controleren. In die zin kun je dus wèl kiezen waar je aandacht naartoe gaat. Zodra je bemerkt dat hij is afgedwaald naar de oude programma’s die zijn getriggerd. Daar zit je keuzemoment. Dan kun je er opeens voor kiezen om je aandacht op iets anders te richten dan waar hij naar afgedwaald is.

Je gevoel vertelt je dat je aandacht gericht is op oude programma’s. Dan ervaar je namelijk stress, onzekerheid, angst, verwijdering, oordelen, tekortschieten, gebrek, verwijt. Deze emoties vertellen je dat je brein doet wat het gewend is om te doen. Het is automatisch oude plaatjes en overtuigingen aan het projecteren. Je stress laat je weten dat je aandacht is afgedwaald van het hier-en-nu. Hij probeert je ook te vertellen dat je niets hoeft met je emoties. Hij nodigt je uit om jezelf toe te staan om te voelen wat je voelt. Om even een stapje terug te zetten en je onrustige denken tot rust te laten komen.

Je herinneren dat je oké bent

Er is niets aan de hand. Je bent veilig, er draait alleen een oud programma dat je het gevoel geeft dat er iets mis is. Je hoeft alleen maar op te merken dat je aandacht afgedwaald is naar deze innerlijke processen. Naar de voorstellingen en voorspellingen van je brein. Zodra je het opmerkt, kan je aandacht verschuiven van je innerlijke onrust naar het hier-en-nu.

De 3 principes helpen je om bewust te worden van je vermogen om in elk moment wakker te worden uit het drama van je denken. Het zit ingebakken in je systeem. Je hoeft het alleen maar te zien.