Besta je niet/wel/niet en wel tegelijk?

Alles wat je denkt, is een interpretatie, en dus per definitie niet waar. Lijden ontstaat als je gelooft dat wat je denkt waar is. Maar wat nou zo mooi is; je kunt telkens weer wakker worden uit de illusie van je persoonlijke denken!

Besta ik wel of besta ik niet?

Zeggen de 3 principes dat ik niet besta? Misschien, maar het idee dat ik niet besta is voor mij persoonlijk niet zo helpend. Op een of andere manier resoneert het niet. Het is me te abstract. Voor een ander is het misschien juist helpend en verhelderend, maar ik kan er niet zo veel mee. Wat ik wel een helpend idee vind, is dat ik een uitdrukking in de vorm van ben van iets dat voor de vorm bestaat, en dat eeuwig en oneindig is. Dankzij de vormloze principes van Mind, Consciousness en Thought kan ik mezelf als vorm ervaren.

Doordat de vormloze, tijdloze, oneindige, scheppende, onpersoonlijk energie in elk moment vorm schept, is er een ervaring in de vorm. Hierin is geen dualiteit, geen onderscheid of tegenstelling tussen de vorm en het vormloze. Het vormloze en de vorm zijn één.

Identificatie met de vorm leidt tot controledrang

Eenheid is alles wat er is, maar het denken creëert de illusie van afgescheidenheid in de wereld van de vorm. Als ik me uitsluitend identificeer met de wereld van de vorm, dan zie ik niet dat alles ontspringt uit de oneindig voedende bron van het leven, uit Mind. Dan maak ik mijn intellect heer en meester. Ik ga geloven dat ik iets verkeerd doe als ik me naar voel, en iets slims als ik me goed voel. Dat mijn intellect mij door het leven moet zien te leiden. Dan ga ik leven vanuit angst en controle.

Als ik met mijn intellect mijn ervaring wil controleren, dan ben ik niet present in het nu. Dan raak ik in de ban van mijn gedachten. Het probleem is niet mijn denken, maar het geloof dat wat ik denk de waarheid is. Via de creatieve kracht van het denken wordt mijn ervaring gecreëerd. Onzekere, angstige, boze gedachten die ik geloof, creëren ervaringen van onzekerheid, angst, boosheid.

Maar ik heb bewustzijn!

Maar dankzij het principe van Consciousness heb ik het vermogen om het principe van Thought te begrijpen en te herkennen. Ik kan dan zien dat alles wat ik denk een interpretatie is, en dus per definitie niet waar. Iedere keer dat ik dat zie, ontwaak ik uit de illusie van mijn persoonlijke denken.

Iedere keer dat ik ontwaak uit de illusie van mijn persoonlijke denken, ervaar ik wat er voorbij dat denken te ervaren is. Innerlijke rust, liefde, dankbaarheid, compassie, zin, wijsheid, gezond verstand, inspiratie. Ik roep ze niet zelf in het leven, ze wellen in me op vanuit Mind. Ik sta mezelf toe om gevoed te worden door deze dingen, zodra ik present ben in het nu. Dan laat ik me zonder voorbehoud voeden door de bron van het leven.

Dankzij het principe van Consciousness heb ik het vermogen om ook het principe van Mind te herkennen. In de illusie van de vorm kan ik mijn vormloze essentie aanvoelen, die voor de vorm bestaat, en die eeuwig en oneindig is.

Ik kan de 3 principes steeds meer begrijpen en zien. En dan kom ik los van de identificatie met de vorm en de controledrang die daarmee gepaard gaat.

Mijn essentie herkennen

Hoe meer ik zie dat het mijn geloof in mijn gedachten is waar ik last van heb, hoe meer de last van mijn gevoel van me afvalt. Hoe meer ik in een open, ontvankelijke staat terechtkom, hoe meer ik word gevoed vanuit de bron van Mind. Hoe meer ik zie dat niet mijn intellect, maar Mind me leidt, hoe meer ik me kan overgeven aan het leven.

Ik ben de vormloze levensenergie zelf, én een uitdrukking daarvan in de vorm!

Nou ja, zo ziet het er voor mij nu ongeveer uit. Uiteindelijk is dit maar een verzameling woorden achter elkaar geplakt. Mijn poging om iets in de vorm te vatten dat niet in de vorm gevat kan worden. En hoe ziet het er voor jou uit? Het lijkt me geweldig om daarover een gesprek te beginnen. Het liefst een gesprek van negen maanden?. Doe je mee?