Hoe we onze eigen onzekerheid creëren, en wat je hebt aan dit inzicht

Ik zie steeds helderder dat onzekerheid iets is wat je zelf oproept. Bij mijzelf en mijn klanten neem ik iedere keer hetzelfde patroon waar. Dat patroon kun je doorbreken.

Neem Viola. Ik begeleidde haar vorige week tijdens een Succesvol Solliciteren Sessie. Zij kwam bij me omdat ze na elk gesprek de feedback kreeg dat ze niet stevig genoeg overkwam. Kon ze wel met haar vuist op tafel slaan? Wist ze wel assertief om te gaan met de mensen die ze moest adviseren? Dit soort vragen brachten haar van haar stuk. Waarom? Omdat ze nooit met haar vuist op tafel slaat. En omdat ze het gevoel had dat ze dat wel zou moeten doen om recruiters te overtuigen van haar stevigheid.

Maar dat is natuurlijk niet waar. Viola slaat nooit met haar vuist op tafel, omdat ze dat helemaal niet nodig heeft. Zij communiceert zo effectief dat ze vrijwel nooit op weerstand stuit. Zij brengt haar boodschap op zo’n manier dat hij geaccepteerd wordt. Met haar rustige, nuchtere, oordeelloze, benadering krijgt ze mensen waar ze ze hebben wil. Omdat haar standpunten altijd grondig onderbouwd zijn, is ze overtuigend. Met haar vermogen net even verder door te denken, schept ze helderheid. Vanwege haar focus op het gemeenschappelijke belang, krijgt weerstand geen kans om te ontstaan.

Kortom, door gewoon zichzelf te zijn, krijgt ze mensen moeiteloos mee.

Zo had Viola nog nooit naar stevigheid gekeken. Ze dacht dat stevigheid betekent dat je met opgezette borst je punt moet doordrukken. Iets wat mijlenver van haar af staat. Geen wonder dat ze inmiddels heel onzeker was tijdens sollicitatiegesprekken. Het kwam niet in haar op om gewoon te vertellen hoe zij opereert en met mensen omgaat.

Met hernieuwde energie en zelfvertrouwen verliet Viola de sessie. Het inzicht dat ze alleen maar hoefde te laten zien wat ze van nature doet, was een enorme opluchting.

Dit patroon zie ik bij al mijn klanten. Allemaal hebben ze last van spanning in situaties waarin ze zichzelf moeten laten zien. Of het nou gaat om sollicitatiegesprekken, overleggen of netwerksituaties. Allemaal denken ze dat ze iets moeten laten zien wat ver van ze af staat. Ze geven een invulling aan het concept ‘zichtbaarheid’ die is gebaseerd op extravert gedrag. Dat leidt tot allerlei overtuigingen die in hun onbewuste liggen te sluimeren. Die overtuigingen worden getriggerd in een situatie die zichtbaarheid vereist. Op zo’n moment leidt dat onherroepelijk tot spanning.

Herken je dat? Je denkt dat er iets van je gevraagd wordt, waarvan je gelooft dat je het niet kunt. Het gevolg is dat je onnatuurlijk gedrag gaat vertonen:

• je vergeet contact te maken
• je gaat koortsachtig op zoek naar het antwoord waarvan je denkt dat je gesprekspartner het wil horen
• je lichaamstaal is gesloten en verkrampt
• er schiet je niets te binnen en je slaat dicht

Dit onnatuurlijke gedrag vertoon je alleen in een onzekere bui. En die onzekere bui ontstaat omdat je allerlei overtuigingen hebt over hoe je je zou moeten gedragen. Dat leidt tot verkramping en tunnelvisie.

Gelukkig kun je jezelf bevrijden van deze verkramping. Daar is eigenlijk helemaal niet veel voor nodig. Je kunt je namelijk realiseren dat je die overtuigingen alleen maar in je eigen hoofd bestaan. Dat je in iedere situatie je natuurlijke talenten kunt inzetten. En dat je juist dan overtuigend en effectief bent, gewoon zoals je bent.

De 3 principes bieden een fijne manier om inzicht te krijgen in het verband tussen je gedachten, emoties en gedrag. Nieuwsgierig? Neem hier eens een kijkje of lees mijn boek Het laatste zelfhulpboek!