Wat extraverten eigenlijk bedoelen met: wees niet zo bescheiden

Goed nieuws voor de ‘introverte zaak’! Er is een boek verschenen van een Nederlandse journalist over dit onderwerp. Zeer welkom wat mij betreft, want er is toch nog steeds verbazend weinig bekend over introversie. Het heet Ik moet nog even kijken of ik kan en is geschreven door Liesbeth Smit.

Dat er nog veel onwetendheid is, bleek ook tijdens de boekpresentatie. Daar was ik bij, omdat Liesbeth mij heeft geïnterviewd voor haar boek. Voor de mensen met wie zij heeft samengewerkt, bleek kennis over introversie een enorme eye-opener. Ze hadden zich stomweg nooit gerealiseerd wat introversie nou werkelijk inhoudt.

Liesbeth had twee van haar voormalig leidinggevenden gevraagd om te spreken. Ze zeiden mooie dingen over haar introverte aanleg. Hun woorden waren tegelijk een verhelderende illustratie van hoe extraverten tegen introverten aankijken.

Een van hen zei bijvoorbeeld dit:

‘Weet je wat het is met introverten, je zou ze open willen breken. Want hun hoofden zitten zo vol met mooie inzichten en goede ideeën. Daar heb je alleen geen idee van, omdat ze je nooit wat vertellen. Ze zeggen niets als ze het met je oneens zijn. En ook niet als ze het met je eens zijn.’

Haar andere ex-leidinggevende werkte met haar samen in een extreem extraverte werkomgeving, namelijk de redactie van een damesglossy. Vanaf dag één zag zij Liesbeths potentie én haar worsteling om zich in deze context staande te houden. Ze vergeleek Liesbeth met een eend. Boven water maakt die een kalme en geconcentreerde indruk, maar onder water gaan zijn pootjes druk heen en weer.

Wat ik hier nou zo mooi aan vond:

Het inzicht dat veel extraverten in je omgeving het beste met je voor hebben. Ja, beste introvert, je leest het goed, het staat er echt: veel extraverten hebben het beste met je voor.

Het kan wel eens voelen alsof dat niet het geval is. Alsof ze alleen maar propvol oordelen over je zitten. Je bent te bescheiden, te onzichtbaar, te onduidelijk, te bot, te ongezellig, te noem maar op. Dat leidt maar al te vaak tot frustratie en weerstand. En ook tot de neiging om de bal terug te kaatsen. Nou, en ik vind jou te overdreven, te pusherig, te bazig, te kort-door-de-bocht, te oppervlakkig enzovoort. Lekker pûh!

Deze neiging om te oordelen is menselijk, maar eigenlijk niet zo volwassen. Als je er in vastzit, dan betekent dat waarschijnlijk dat je jezelf niet geaccepteerd hebt. Je eigen gevoelens van minderwaardigheid projecteer je op de ander. Dat vertroebelt je blik. Dan zie je jezelf niet voor vol aan, en je ziet ook die ander niet voor wie hij werkelijk is. En dan zie je ook niet wat die ander jou oprecht gunt: dat je jezelf laat zien en je inzichten, kennis en visie deelt. Omdat je omgeving er beter van wordt als je dat gaat doen.

Ik schrijf dit nu wel zo klip en klaar op, maar geloof me, ik heb er héél erg lang over gedaan om tot dit inzicht te komen. Heb decennialang gedacht dat met al die aansporingen om ‘eens wat minder bescheiden te zijn’, bedoeld werd: je persoonlijkheid is niet oké, Eline. Je moet veranderen in iemand die je niet bent. Nu zie ik dat dit nooit de boodschap was. Het was juist een uitnodiging om meer mijzelf te zijn. Alleen dan nogal onhandig en vanuit een extravert perspectief geformuleerd, dat dan weer wel;-).

Daarom ben ik blij met Liesbeths boek. Dat gaat introverten zeker helpen zichzelf te accepteren! En extraverten om introverten beter te begrijpen. Het is een vlot en met veel zelfspot geschreven boek over de verschillende kanten van introvert zijn. En mooi vormgegeven bovendien. Het zit vol hilarische en herkenbare voorbeelden. Bijvoorbeeld over het fenomeen FOMO (Fear Of Missing Out, de angst om iets te missen als je niet continu je social media checkt). Daarover schrijft Liesbeth: ik heb eerder HOMO: Hope of Missing Out! Heb ik ook…

Een aanrader dus, dit boek.

En niet alleen voor introverten. Lees vooral dit boek, beste extravert, en dan weet je dat je dus echt nooit meer tegen een introvert moet zeggen dat hij zich meer moet profileren. Of minder bescheiden moet zijn. Of zichzelf gewoon moet laten zien… daar kan hij namelijk niks mee!