Introverte mensen krijgen wel energie van contact!

Je hoort wel eens beweren dat introverte mensen geen energie krijgen van contact met anderen. En dat ze daarom minder gericht zijn op contact. Dit klopt niet. Iedereen wordt gelukkig als hij verbondenheid met anderen ervaart. Dat geldt voor introverten, ambiverten, extraverten en welk type dan ook. Ik denk dat introverten om een andere reden minder gericht zijn op contact. En dat het goed voor ze is als ze die reden begrijpen. Vandaar dat ik er een artikel over heb geschreven!

Uit een Amerikaans onderzoek blijkt dat introverte mensen die zich in het contact met anderen extravert gedragen, zich na afloop prettiger voelen. Met extravert wordt hier bedoeld: sociaal, spraakzaam, actief, assertief. Mensen die zich zo gedragen, voelen zich over het algemeen gelukkiger. Dat geldt dus ook voor introverte mensen. Als zij zich ‘sociaal uitleven’, worden zij daar blijer van. De vraag is natuurlijk: waarom gedragen zij zich dan niet wat vaker extravert, als ze er blijkbaar wel baat bij hebben?

Wat blijkt: dat komt doordat ze denken dat ze zich juist minder prettig gaan voelen als ze zich extravert gedragen. Ze hebben dus een verkeerde verwachting over het gevoel dat extravert gedrag zal opleveren. Met andere woorden: van tevoren zien introverten niet zo veel heil in extravert gedrag, hoewel ze het wel heel prettig vinden als ze dit gedrag toch laten zien.

De onderzoekers hebben dit aangetoond in een experiment waaraan introverte en extraverte studenten meededen. De studenten kregen instructies om zich introvert of juist extravert te gedragen tegen iemand die niets van die instructies wist. Ze moesten vooraf aangeven hoe ze het zouden vinden, en achteraf hoe ze het vonden. De introverte studenten voorspelden dat ze het vervelender zouden vinden om zich extravert te gedragen dan de extraverte studenten, maar achteraf vonden beide groepen het even leuk.

Er is steeds meer bekend over wat er precies gebeurt als mensen verbondenheid ervaren. Professor Barbara Fredrickson heeft hier veel onderzoek naar gedaan. Als twee mensen een moment van positieve emoties delen, gebeurt er iets bijzonders. Fredrickson noemt dit positiviteitsresonantie. Dezelfde delen in de hersenen van de afzonderlijke personen worden dan geactiveerd. Door deze ‘hersensynchroniciteit’ voelen beide personen dezelfde emotie en ontstaat er wederzijds begrip.

Op zulke momenten komt het hormoon oxytocine vrij. Dit hormoon maakt dat je meer geneigd bent om anderen te vertrouwen. Ook ben je bereid om meer van jezelf te delen met anderen. Tegelijk kun je beter inschatten of iemand te vertrouwen is. Bovendien maakt het dat je je minder bedreigd voelt in stressvolle sociale situaties. Oxytocine roept namelijk een zogenaamde calm-and-connect respons op. Het heeft een dempend effect op de angst die maakt dat je je wilt terugtrekken als je onbekende mensen ontmoet. Tegelijkertijd versterkt het je vaardigheden om een connectie te maken met anderen. Als oxytocine in een persoon vrijkomt, kan de ander erdoor aangestoken worden en het hormoon zelf ook gaan aanmaken. Er ontstaat dan bij beide personen een behoefte om te investeren in elkaars welzijn.

Dat gebeurt er dus als mensen een contact als prettig ervaren. Zij delen een positieve emotie. Vervolgens gaan bepaalde biologische processen en hun gedrag gaan synchroon lopen. Daardoor gedragen zich meer open, voelen zich minder angstig en ervaren verbondenheid. En daar worden ze dus blij van!

Terug naar de vraag waarom introverte mensen minder gericht zijn op contact. Waar komt die “verkeerde verwachting” vandaan? Nou, uit het feit dat hun energie en bewustzijn zijn gericht op de binnenwereld! Uit zichzelf zijn introverten niet gemotiveerd om hun aandacht van binnen naar buiten te verleggen. De default-stand van introverten is: observeren, informatie opnemen, erop kauwen. Hun brein is erop gericht om prikkels en informatie van buiten aan een grondig intern verwerkingsproces te onderwerpen. Overschakelen op een andere stand gaat niet vanzelf. Dat vraagt bewuste aandacht. En alles wat we niet automatisch doen, vergt energie.

Kortom, introverten zijn inderdaad minder gericht op contact. Maar dus niet omdat ze daar geen energie van zouden krijgen! Ook voor hen ligt er een grote beloning in het verschiet als ze contact maken. Niet het contact kost energie, maar het overschakelen op de andere stand.

Maar naarmate je dingen vaker doet, gaan ze minder inspanning vergen. Hoe vaker je bewust oefent met contact maken, hoe makkelijker het je afgaat. En hoe meer je profiteert van al die fijne effecten van positiviteitsresonantie! En natuurlijk moet je daarna weer lekker terugschakelen naar je default-stand. Je moet ruimte en tijd hebben om te broeden en te herkauwen. Maar weet dat je jezelf ernstig tekort doet als je te veel in die default-stand blijft hangen!

Wil je leren hoe je op een fijne manier contact kunt maken? Wil je de effectiviteit van je communicatiegedrag vergroten? Het is mijn specialiteit om jou daarbij te helpen. Bijvoorbeeld in een individueel coachtraject of tijdens de training Zichtbaar Zonder Stress. Meld je snel aan! Mail of bel me: info@elinesluyscoaching.nl / 06-28714476