Waarom je vandaag nog moet stoppen met zwoegen op je zwakke kanten
Onderzoek wijst uit dat de meest effectieve mensen degenen zijn die hun eigen talenten kennen en begrijpen hoe ze deze kunnen inzetten. Deze mensen hebben het meeste succes en zijn het gelukkigst in hun persoonlijke leven en loopbaan. Zij besteden hun energie niet aan het werken aan zwakke punten, maar aan het optimaliseren van hun sterke punten. Als alle introverten dat nou ook eens gingen doen!
We zijn in Nederland niet gewend om sterke punten te benadrukken. De aandacht is vaak gericht op wat niet goed gaat, niet op waar mensen in uitblinken. Dat begint al op school. De docent streept met rood aan wat je moet verbeteren en besteedt nauwelijks aandacht aan wat je goed of zelfs geweldig hebt gedaan. Maar ook in organisaties wordt veel gepraat over verbeterpunten waar werknemers aan moeten werken. Door die focus krijgen we het idee dat we vooral onze zwakke punten moeten ontwikkelen en blijven onze talenten en sterke punten onderbelicht.
Introverten lijken zich nog meer dan extraverten te focussen op waar ze niet goed in zijn. Veel introverten hebben er last van dat ze afwijken van de extraverte norm. Ook al weten ze best dat ze een aantal mooie kwaliteiten hebben, ze worden vaak geconfronteerd met de dingen waar ze niet goed in zijn. Bekijk maar eens een paar willekeurige vacatureomschrijvingen; negen van de tien keer wordt er een extraverte netwerker gevraagd, overigens ook voor banen waar die vaardigheden helemaal niet van belang zijn! Daar komt bij dat introverten de neiging hebben veel over zichzelf na te denken en ervaringen te herkauwen, vooral nare ervaringen. Velen hebben een last van een strenge interne ‘stem’ die harde oordelen over henzelf uitspreekt. Vooral introverten denken daardoor dat ze met name heel hard moeten werken aan hun zwakke punten.
Die focus op ontwikkelpunten is eigenlijk heel onlogisch, want talenten die je niet hebt, zul je nooit krijgen. Natuurlijk moet je soms werken aan vaardigheden die je nog niet bezit. Als je teksten bomvol taalfouten zitten, is het verstandig om een cursus taalbeheersing te volgen. Je kunt dan in ieder geval een fatsoenlijke brief of zakelijke tekst produceren, iets wat in veel beroepen van je wordt gevraagd. Je zult waarschijnlijk echter nooit een goede communcatie-adviseur worden, gewoonweg omdat je daar geen aanleg voor hebt. Belangrijker nog, dat wil je dan waarschijnlijk ook helemaal niet. Want waar je niet goed in bent, ligt meestal ook niet je hart.
Je doet jezelf dus enorm tekort als je je introverte eigenschappen blijft veroordelen en je in duizend bochten wringt om maar extraverter te worden. Stel bijvoorbeeld dat je het moeilijk vindt je te profileren tijdens grootschalige vergaderingen. Daar heb ikzelf altijd al last van gehad. Ik kan me dan niet goed focussen op mijn eigen standpunt omdat er zo veel prikkels op me afkomen. De onderlinge processen en verbale en non-verbale interacties houden me zo bezig dat ik me niet goed op mezelf kan concentreren en stilval. Jarenlang heb ik dat als een gebrek in mezelf veroordeeld. Ik vond dat ik me in zulke situaties extraverter moest gedragen, maar dat lukte nooit. Dat maakte dat ik me na vergaderingen afgemat, ongelukkig en incompetent voelde.
Betekent dit dat ik nooit tot m’n recht kan komen tijdens overleggen? Welnee, ik zit vaak genoeg vol energie en inspiratie in een overleg! Ik ben gelukkig als ik in een klein team wordt aangesproken op mijn expertise en samen ideeën kan ontwikkelen. Dus probeer ik zo veel mogelijk aan zulk soort overleggen deel te nemen. Hoe meer ik die situaties opzoek, hoe beter ik mijn ei kwijt kan en hoe meer waardering ik krijg. Natuurlijk voel ik me nog wel eens ongemakkelijk bij grootschalige vergaderingen. Maar ik neem dat mezelf niet langer kwalijk en staar me niet blind op deze zwakke plek.
De kunst is dus om je beperkingen te accepteren en je leven en werkomstandigheden en zo in te richten dat je sterke punten het meest tot hun recht komen. Daarvoor moet je jezelf goed kennen en begrijpen. Voor introverten is dan ook de belangrijkste eerste stap dat zij hun introverte eigenschappen leren waarden en herkennen als sterke punten. Tegelijkertijd moeten zij hun beperkingen leren zien voor wat ze zijn; geen verbeterpunten die je met bloed, zweet en tranen tot sterke punten kunt maken, maar belemmeringen die je zo kunt leren hanteren dat je er zo min mogelijk last van heb.